1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Ne zaman bir sevdaya gönül versem hep hayatıma engel olan insanlar oluyor bütün belalara hep bir sıkıntı arasında değişiyor aç kurtlar hep boynunu büküyorlar bilemezsin ki bugün en büyük acıyı çektiğin zaman her zaman bir çok belanın derdini bilmezsin. Her sabahın ayrı bir sorunu olabiliyorsa çünkü hayat diye bir umut kalmadı ve sevdiğim...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta