Oysa ne meyve tohumları vardı dallarımda...
Her gelen kırmaktan korktuğunu söyledi
Ama en çok kıran da onlar oldu.
O kadar kırıldım o kadar geriye sardım ki varoluşumu
Ne kök salabildim ne de meyve verebildim
Yaralarımı sarmaya çalışmaktan.
Tam iyileşip yüzümü güneşe döndüğümde ise
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
