kırılıyoruz açlıktan
çekirge sürüleri dalmış tarlaya
serçe yuvaları bozulmuş
gülücüklerin altı oyuk
dere yolunda mıyız
kırbaç izlerini
kurutacak güneş
özlemin süzgünlüğünde
açan sevgi ortasındayız
gül dalında mıyız
ayrılık yeninde
ateş içinde biziz
ölümüne bölüştüğümüz iz
kan kaybediyoruz durmadan
kendi halinde miyiz
140809denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 18.8.2009 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!