İnsan otuz yaşadığında n’apar? Dili dişi ağrır; dindışı ağrır. Gençlik lekesi çıkmaya başlar
ovuşturdukça bağrını… İnsan kırk yaşadığında n’apar? Karşı odada alıngan bir ceylan
biblosu besler; yapayalnız porsuğu için./
Bugün sokağa çıkmış gibiyim
Sokağa çıkmış gibi
eve dönüyorum
sığmaya sararmaya