Kırılan parçasıydı ömrümün, giderken yanımda götürdüğün
Ömrümün en amansız fırtınasıdır gidişin
Sarsılma inançlar içinde paramparça duran, çeliğin o mahzun hüznüdür
Suya kavuşma özlemidir, içimdeki ateşi söndürme isteği
Seni sevmekti ömrüme şekil veren, düzleten
Avuçlarındı gömüdüm, göğsündü mabedim
Tanrılardan bile gizledim
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta