Kırılan parçasıydı ömrümün, giderken yanımda götürdüğün
Ömrümün en amansız fırtınasıdır gidişin
Sarsılma inançlar içinde paramparça duran, çeliğin o mahzun hüznüdür
Suya kavuşma özlemidir, içimdeki ateşi söndürme isteği
Seni sevmekti ömrüme şekil veren, düzleten
Avuçlarındı gömüdüm, göğsündü mabedim
Tanrılardan bile gizledim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta