Kırılgan bir dünyanın kırılgan insanları
Yüreklerinde hep ateş topu beslerler
Kırılırken kırar bütün kıtaları
Kral olur kırılmış gül bahçesine
Bülbül hep feryat etmiştir
Ateş hep yakmıştır
Kediler nankördür bilir misin
Yumuş yumuştur nankör tırnakları
Dudağım kurur ateşinden
Eşinden bir tane daha yoktur
Kırılışlar nasıl çöker içinde
İçinde kırılmamış bir vakit mi var
Kırılgan bir dünyada sevgilim kırılgan
Yansımaları kırılgan bir kristal gibi beklenmedik
Kayıt Tarihi : 21.2.2006 16:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ertuğrul Şakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/21/kirilgan-bir-dunyanin-kirilgan-insanlari.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)