Önünde büyük bir meydan ateşi var
Gözlerin bağlı
Şuursuz bir meyille koşuyorsun
Yalın ayak
Ağlar gibi, susar gibi bazan
Yüzüne düşen alevlerin sıcaklığı
Kanına doyacak eninde sonunda
Yüzüne çarpan rüzgarlara aldanıyorsun
Metal gövdelerin önünde diz çökeceği
Kayaları eriten bir sıcaklık bu
Özü, arzın merkezinden
Kimyası, güneşin alevlerinden örülü
Sense her halinle
Bir kurumuş yaprak kadar
İnce, naif, ve kırılgansın
09/12/17
Sivas
Kayıt Tarihi : 19.3.2018 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!