Kırılgan mektuplar yazarken hasretine;
Şarkılar bile küsüyor bu bilinmezliğe.
Tüm şiirlerimi sana yazmışken ben.
Neden değerini anlamıyor etin, tırnağın.
Üzerine hapisler inşa edenler, hiç mi bakmıyor gökyüzüne.
Yüzünde Nur'u görürken ben kör mü herşeyin bildiklerin?
Kitaptan, Haktan behsedenler okumazmı içimdeki seni.
Bilmezler mi biri yaşamaz asla ölürken diğeri...
Kayıt Tarihi : 3.11.2013 15:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kovancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/03/kirilgan-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!