Kırılan Vazo Şiiri - Yılmaz Örmeci

Adamın biri eşine bir vazo hediye etti,
Dar ağızlı güzel vazo kadının hoşuna gitti.

İçine çiçekler dizip salonda bir yere koydu
Akşam üstü geldiğinde bir baktı ki vazo yoktu.

Çiçekler yere dökülmüş ve her taraf ıslanmıştı
Aklına ilk gelen şeydi, hemen oğlunu çağırdı.

Çocuk geldi karşısında süklüm püklüm duruyordu
Annesi ona vazoya neler olduğunu sordu.

Çocuk annesine dedi: “Anne, ben vazoyu kırdım
Bana bir şey olmadı bak, etrafı da temizledim.”

Annesi kızdı çocuğa, bağırarak tokatladı
Çocuğun canı incindi, hem ağlamaya başladı.

Odasına gitti hemen yatağına uzanarak
Ağlamaya devam etti bağırarak, hıçkırarak

Annesi de çok üzüldü hem vazoya, hem çocuğa
Ne söyleyecekti kadın geldiğinde kocasına?

Salonda gezinen kadın vazoyu gördü bir anda
Tek parça, sapasağlamdı bir koltuğun arkasında

Hemen gitti odasına sarılarak çocuğuna
“Vazoyu buldum salonda, sapasağlam idi ama

Vazoyu kırmadın, neden kırdım dedin söyle bana”
Bırakarak ağlamayı açıkladı çocuk ona:

“Komşumuzun çocuğu da dün bir vazo kırdım dedi
Annesinin kendisine çok kızdığını söyledi.

Ben de dedim: ‘Annem beni çok sever ve asla dövmez
Evde vazo kırsam bile bana bağırıp incitmez.’

Vazoyu kırdığımı ben işte bu yüzden söyledim
Bana kızar mı diyerek seni denemek istedim.”

Annesi sıkı sıkıya sarılarak çocuğuna
“Elbette çok seviyorum seni yavrum” dedi ona.

Gözyaşları dindiğinde çocuk vazoyu kaldırdı
Olanca gücüyle hızla yere çarpıp onu kırdı.

Dedi ki annesine: “Az önce bir tokat yemiştim
Ben bu suçun cezasını daha önce ödemiştim.”

Birlikte kahkaha atıp sarıldılar annesiyle
Koşarak sokağa çıktı oynamak bahanesiyle.

Vazo kırıp dayak yiyen arkadaşını görünce
Ona anlattı başına gelenleri biraz önce.

“Ben de vazo kırdım şimdi, ama annem hiç kızmadı
Vazo kırıldı diyerek bana bağırıp üzmedi.”

Ankara, 25.11.2020, 01:42