kırılan dallarımdan tomurcuklar acmıyordu artık
ve kış bitmiş...üzerimden karlar kalktığından beri.....kırık döküğüm.....
sonra
ben baharı bekledim yeniden filiz vermek icin...yan bahçeden bir erik ağacı çiçeklenmiş kıskandım onu görünce...dedim erken açmiş....belkide....sonra....o kadar zaman geçti....ve onca güneşli gün...
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
