kırılan dallarımdan tomurcuklar acmıyordu artık
ve kış bitmiş...üzerimden karlar kalktığından beri.....kırık döküğüm.....
sonra
ben baharı bekledim yeniden filiz vermek icin...yan bahçeden bir erik ağacı çiçeklenmiş kıskandım onu görünce...dedim erken açmiş....belkide....sonra....o kadar zaman geçti....ve onca güneşli gün...
....kırılıp koparılan dallarımdan çiçek beklerken... yeşil bir yaprak bile çıkmadığını gördüm......öyle kötü koparılmıştı ki...gökyüzüne uzanan ince dallarım......salkim sacak uçlarına baktım kurumuş....bende kuruyacakmıyım ey bahar.....yakılacak ağaçlar gibi...
bir bahçıvan geldi....iki gün önce....yeniden budadı kırık dalları mı....o sıska ihlamır ağacı bile..... bana küçüldün dedi..küçüksün sen dedi..karşı bahçediki....kiraz ağacıyla........güldüler saatlerce...........bir bahar mevsiminde dalsız kaldım diye...küstüm konuşmadım.....hiç biriyle...
zormuş yeniden filiz vermek...
kırmasaydın......keşke
Kayıt Tarihi : 27.7.2009 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)