K üheylanlar gibi şahlandı yürekler,
I şıtıp karanlığı, ufuklar açıyorlar.
R engi altın başaklar, desen desen çiçekler,
I lgıt ılgıt esen garbi yeliyle cilveleşiyorlar.
K ırlangıçlar öbek öbek, yuvalarına döndü leylekler;
H alaya durmuş sevgiler, baharı yaşıyorlar.
A mik ovasında ikbâl için cevherler,
N ehir gibi çağlayıp, her bendi aşıyorlar...
Kayıt Tarihi : 22.5.2008 14:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Editörlüğünü yağtığım ve Mayıs 2008 tarihinde ilk baskısı yapılan, Kırıkhan İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü adına çıkardığımız 'HAN IŞIKLARI' adlı derginin kapak sayfası için yazdığım akroztijdir.
![Muhittin Alaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/22/kirikhan-3.jpg)
Kırıkhanın sıcak yaz günlerinden bahsedilmeside gerekir.
Müsadenizle.
Sanki amik yanıyor,İnsanın yaptığına
Ova susuz,ova hasret batağına
Gölde bir sakarca bile kalmadı
Kaçan kaçıyor yurdun en uzağına.
Saygılarımla.
güzel bir çalışma olmuş..
aynı ilçede yaşıyoruz ama tanışmıyoruz..
kaleminiz daim olsun.
TÜM YORUMLAR (4)