Kırık Pusula Şiiri - Haydar Güner

Ne içerideyim ne dışarıda,
Sınırların gölgesinde bir izim.
Gök, paslı bir haritanın suskun kenarı,
Yönsüz rüzgârların yükü omzumda.

Yağmur düşer, sanki hatırlatır
Unutulmakta olan her şeyi.
Dokunsam ürperirim —
Zamanın yarım bıraktığı yanıklar var içimde.

Geçmiş, artık toprağı çatlatmaz,
Dağlar ardına saklar bildik yolları.
Uzakta bir kuş geçer —
Yeşil, gözlerimde solgun bir anıya döner.

Geceleri yarı karanlıkta uyanırım,
Gölgeler konuşur duvarlarda.
Rüzgâr savurur eksilen yanlarımı,
Kendi karanlığımda yakalanırım yine.

Ağzımda acı bir tat,
Tuzla yıkanmış suskunluk.
Uykusuzluk büyütür yalnızlığımı,
Gülüşler ağırlaşır, yük taş olur.

Anıların kıyısında otururum,
İsimsiz, aynalardan kaçan biri.
Hayat:
Tuzla ovulmuş bir yara
Ve ben —
Kendi sessizliğimde hâlâ diri.