Kırık Keman Şiiri - Dursun Özden 3

kırık keman

ah! acı acı ağlayan-ağlatan, yanık acısı ballı-içli keman
aşkı gümüş telli, yayı at kuyruğu belli, ince-sarı saman

o çığlık, kına gecesi zılgıtı, seyirlik, toyda düğün, bayram
el ele halay-aşkı dolunay, geliyor şiir alayı-oynak  zaman

"derdim çoktur, hangisine yanayım" evim çilehane-zindan
ey! kanlı kalemi kırılan, ocağı sönen, o an, son çivisi çıkan

sen ki; şifa ve zehir kusan-keman koluna sarılı-engerek yılan
kem gözlü-kıskanç-kibirli-korkulu-düşe düşen köz-öz ferman

ey! beyin oğlu, beyoğlu, ara-arka sokakların, sırdaş yankısı, çan
şafağı gıdıklayan-yanık sesi ile tan çiçeğini uyandıran sela-ezan

akordiyon körüğü kapılar, o tuşlu yüksek kaldırımlar, abdestbozan
bok kargaları-sokak kedileri-sarhoş gülüşleri-kırık oyun: fındıkkıran

lavanta moru silivri, aşk hapı-kumkapı; ‘millet şarkısı’ söyler aşiyan
şiiri keman-boğaziçi’nde sustu zaman, aşk ırmağı göksu-çağlayan

mor benekli çığlık-şiirin şinanayı, acısı kırık keman yayı
gör antalya’yı, konya’yı; gel aman, istanbul pek yaman

beyatlı'nın atının yelesinde, galata kulesinde, ‘seherde
avaz avaz öten bülbül' şair nedim’e ağlardı-yitik zaman

bağ bozumu dansı, yalın hasatın en alası-sevdanın hası
fıçıda tadımlık şarkı; imgeli kırmızı şiir iç, küp ile turasan

bamyacı-lahanacı maçı bitti, dostluk kazandı, taksim’de
bomba patlar, çengelköy’de şenlik var, vay aman-aman!

dursun özden