Kirpik diplerinde toplanan bulutları
Zoraki gülen dudaklarında sakladı
Gözlere nem gönlüne gam düştükten beri
Yine sensizliğin en dibini yaşadı
Kırık bir kalbin zihne yığılan sancısı
Der ki: heyhat! Meğer solmuş bir çiçeğim ben
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta