Kırık Kalp Şiiri - Güven Tekin

  
Kanadı kırılmış, kelebek gibiyim.
Ne uçabiliyorum,nede gidebiliyorum.
Yüreğim, yanar dağ gibi yanıyor.
Seni uzaktan,hayal ettiğim gibi sevdim.

Bilemezdim, bana duvar olacağını.
Kanadım kırıldı artık, istesende uçamam.
Yürek acım, dayanılmaz oldu.
Bu sevgiye,bu aşka, gülüp geçtin.

Yüreğin benim olmadıki hiç.
Yaralarıma, tuz basıyorum artık.
Acımıyor inan, bir saniye bile.
Hayatımda ilk defa çok sevdim

İnanmazdım sevdaya aşka.
Bak şimdi bir erkek ağlıyor.
Ne gecem belli,ne gündüzüm.
Yaşıyorum işte,yaşamak denilirse.

Geceleri gökyüzümdün,ay ışığımdın.
Şimdilerde, zifiri karanlık her yer.
Bu senin eserin,bil olurmu.
Artık,çıkmaz sokaklardayım.
Bir kurşun var silahımda.

Elveda sevgine,aşkına elveda.
Öldürdün,bendeki aşkını,sevgini.
Artık umutlarım yok seninle.
Bak şimdi bir erkek ağlıyor.
Sana mutluluklar sevdiğinle.
Beni acılarımla bırak,git gidebildiğin yere.