Umudun kırık tarlasında
Gunesin alnında cayır cayır yanan yuregim
Beynime isyan eden bir damla suya
Hasret kalan kalbim
Sonbahar yaprakları gibi
Bir oraya bir buraya sahipsizce savrulan bedenim
Koca cınarlara bile tas cıkartırcasına
Bir gulun golgesınde kalmıs karakterim
Yıldızlar kadar ufak ama parlak
Kucucuk kalmıs kendim
Bir yol bulmaya cıkmıs
Ama hep yalnız kalmıs bedenim.
Kayıt Tarihi : 10.11.2010 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)