Kırık İtiraf Şiiri - Kağan İşçen

aldattım kendimi
korktum işte
güzelliğinden
güzellikten korkulur mu
ben korktum
aldatmaların en büyüğünü
sende yaşadım küçüğüm
başucunda ağlamadım gururumu incitmemek için
izlerini silemedim bir türlü gözlerimden
bu nedenle yalan söyleyemedim kimseye
koca bir ömür ufak bir itiraftı
aldattım hep kendimi
başka kimseyi incitmeden
rakı içtim yakışmadı kadeh elime
özendim tüm şairlere
kıskandım en güzel dizeleri
eskilerin deyimiyle mısra- ı berceste
veyahut mısra- ı azade küçüğüm
sadece seni sevmekti zaman ömür bulut kuş yağmur orman yağmur ormanı
çırpındım seni anlatmak için kendine hayırsız taşa bile
sevmek acı çekmekti ya da şarkı dinlerken ağlamaktan vaz geçmek
şiir yazmaya çalışmak
kendimi bildim bileli aramaktı
herşeyi yarım buçuk sanmak
takılmaktı yeni olana
hep eskiyi aramaktı
ölümü yendik biliyor musun
ölüm bitti
ilk defa seni bu denli özleyince acıdım ölüme
yazamamaktan korktum hep
seni anlatamamak ölümün de çaresiz kalacağı bir yerdi çünkü
kimi zaman içime attım ayrılığımızı aşkımızı karşılıksızlığımızı
zamanlarımız mekanlarımız ayrı
karşılıksızlığımızla karşılıklıydık
hep başkaları için yaktık ömrümüzü
bize yazmak kaldı
sadece yazmak
anlaşılmamak için yazmak
anlaşılmak bitirecekti belki anlamlılığımızı bizi
hayatı sokmadık aramıza
kuşlar varsın uçsundu
bulutlar geçsindi gölgeli gölgesiz keyiflerince
yağmur istediği kadar yıkasındı gözyaşlarımızı
çocuksu bir tanrısallıkla geçsindi baharlar
herşeyi aceleye getirecektik
herşeyin olacak
ancak bir yaşadığımız anın olamayacaktık birbirimizi düşünmekten
hayatı tiye almak mı
hayatı atlayıp geçmek mi bu tılsımın adı
ne olursa olsun
kendimiz de dahil herşey fazlaydı bize
az olan birbirimize karşı birbirimizdik

bulutsuz bir sabah öleceğim derdin
bir pazar günü insanlar ferah olacak
biz gri sarnıcında birbirimize istekli esir bakış yankılarımızın
hiç tanımadan birbirimizi
nefes nefese yaşayacaktık aşkı
ayrı şehirlerde aynıları aramanın vakitsiz sonu
bu
otellerde ölüm vakaları
televizyonlarda savaş haberleri
gazetelerde dramatik tiraj malzemeleri
akla geldik gelmedik her olguda biz
okulu sevmeyen bir öğrencinin ev ödevinin unutulmuşluğuyduk
okuduğumuz çok eski bir kitabı hatırlamak gibi
üzerinde taş yüzdürdüğümüz ırmaklarca
her beyaz anlığımızla birbirimiziniz işte patavatsız
pot kırdığımızı ölüme cümle alem biliyor sevgilim
habersizliğimizle haberli
yalnızlığımızla kalabalık
ayrılığımızla birbirimiziniz işte kırık