Kırık Hayatlar
Balıklar deryada
Ekmek kırıntılarıyla doyuyorlar
Sen ise,
Aşk kırıntılarıyla.
Açlığını bastırmaya çalışıyorsun,
Ömür boyu
Oruçlu kalacağını bilerek...
Kırptığın resimlerdeki gibi
Parça bölük hayatın,
Avunmaya çalışıyorsun
Yazık...
Kendini mutlu zannederek!
Yaşamda.
Kendine biçtiğin Rol gibi hayatın
Yükseklerdesin ama
Unutma
Yüksekten çakılmak daha acıdır.
En yüksekte olan
Toz bulutu ve samandır
Düşmekten korkuyorsun
Paraşütünün olmadığını görerek...
Ömür kısa, sona varış çizgimiz yakın
Karda donmuş insanın sarhoşluğu içindesin
Ayılmak bile istemiyorsun
Öleceğini bilerek...
Duruşu olmalı insanın
Hayatta.
Onurlu ve erdemli
Ne istediğinin farkında
Kendisinden emin
Özgüvenli
Siluetimiz yeryüzünden silindiğinde
Arkamızda ne bırakacağımızı bilerek...
28.09.2011
Hülya DedeoğluKayıt Tarihi : 29.9.2011 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ŞİİRİNİZİ BEĞENİYLE OKUDUM, KALEMİNİZE SAĞLIK...
Güzeldi, kutluyorum...
Seslenilene sitem var, elbette... Ama ders verir gibi... Kendisine güveni olan bir elden çıktığı, besbelli...
Hülya Hanım; sanırım 'ilk şiirinize' gelişim.. Ama bu tarz, bu derinlik çekecektir sanırım...
Tebrik ediyorum sizi ve şiirinizi...
Zengini fukarası
Olurmu acep aşkındaki?
Bazan sıcak bir merhaba sahibi
Canına düşer içinde yanar
bazan en uzağındadır aslında
yıllar yılı yanındaki
maksat kendini yakmaksa
önemi varmı kibritmiki çakmakmıki?
Hamza görgülü
Umarım beğenirsiniz, tam puanımla kutlarım efenim...
TÜM YORUMLAR (8)