Vakit akrebin yelkovanı kovaladığı gecenin biri, üçü, beşi..
Aklımdan bir çok kez geçmişti gitmek.
Üç kez yemin ettim ve beş karış yol alamadım.
Döndüm kendi içime, hani en uzun yoldur ya insanın içi, öyle.
Dayadım sırtımı kendime, insan sırtını kendine dayadı mı yıkılmazmış, öyle demişlerdi.
Geç oldu ama öğrendim tabii, ne sandınız..!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.