Kırık Düş Kudüs Şiiri - İsmail Okutan

Kudüs’ün duvarları şahit oldu
Ben her zaman direnişin kalbindeyim.
Her gün öldüm, her gün şehit oldum.
Diren dedi bana kadim geçmişim, direndim?
Kapkara bir ihanet balçığına düştüm,
Şehadetten siyah elbiseler biçtim kendime
Bıçakla kesildi damarlarım,
Demir yumruklar kırdı yüreğimi
Tanklar ezdi ekmeğimi
kırdı bilyelerimi.

Siz yatın kuş tüylü yataklarda
Beni sorarsanız;
Ben siyah devrimlerin peşinden koşuyorum.
Zenci, Arap, Beyaz,
Kızılderili, beyaz derili, siyah derili
Şam, Bağdat, Gazze rüzgârının savurduğu,
Rüzgârımdan heyecanlar üretip ölmüş ruhlara serpiştirdim.

Nehrin haykırışına çağrıda bulundum;
Akın sular akın
Özgür Kudüs’e akın
Koşun çocuklar koşun
Özgür Kudüs’e koşun
Beyaz bir devrim koşusuyla,
haykırışlara koşun
Yarıp girer ciğerime kan kokusu
Ben coşarım dağdan dağa
Bir çavlan yıkar ruhumu devrim ruhuyla.

Kaç düş aldı kalbim
Kaç ölümle öldü kalbim
SApanımı doldururken taşla
Seni bekledim bu saldırı sevdasına
Kaç çocukla beslendi bu direniş
Kaç isyanla uyandım bu gece
Ay yüzlü çocuklarla koştu direniş
Artık güneşin kokusunu bir hasret gibi çekiyorum içime
Ya olgunlaşmazsa bu başaklar
Ya yarım kalırsa bu sevda
Kaç isyan çıkardım bu yüzden
Kaç rüyada bindim uçurtmalara
Uçtum devrimlere
Kaç küheylana binip koştum uçurumlara

Ey kuytularda, ey ay ışığında, ey güneş alınlarda
Devrimlere gebe ruhum,
Kıyamlara sevdalı gönlüm
Daha kaç kez kanatılacak kalbim
Kaç ihanete uğrayacak ruhum
Bu aşk uğruna daha kaç ülke,
Kaç şehir intihar edecek
Kaç kuş uçup göç edecek bu diyardan
Kaç çocuk feda edilecek bu tutsak özgürlüğe
Daha kaç denizi yutacak bu çöl
Kaç deniz sığınıcak içime

Aykırı medeniyetin çocuğuyum ben
Aykırılığın adamı
İsyanın adamı
ve özgürlük tasarımlarından devrimler devşiren