Bir içimin alacakaranlığına dayanmak meselesi,
Bir bu fena İstanbul akşamını yaşamak
Nice odaların kapanmış penceresi
Gene bana iniyor yalnızlığıma sığınmak.
Gene benim, şimdi tek başına, sonra beraber.
Bir yanım mağrur sağlam, bir yanım gücüme gider.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
kutlarım güzel anlamlı uyumlu bir şiir. Şaire Allahtan rahmet diliyorum.
Beğeniyle okudum.
Bazen her şey, gerçekten bir iç karanlığı, meselesi olabiliyor... Pencereli ,kapılı odalarda ışıksız kalınabiliyor.
Güne gelen şiire teşekkür ediyor. Usta şairi saygıyla anıyorum.
Öyle pek o kadar güzel değil. Ama beğendiğim bir fikir var.
''Kırık değirmenler gibiyim dönemiyorum.'' Dönmek için rüzgara ihtiyacı varken
aynı rüzgarın verdiği zarardan yıkılmış. Bu bana ''Keskin sirke küpüne zarar''
sözünü hatırlattı.
şiir oldukça net diliyle anlatımın o derin üslubunu okuyucusuna çok rahat taşıyor. dizeler arası ritm öyle ustaca işlenmiş ki şiirin kalemle birlikte
müthiş bir yalnızlık duygusuna yelken açtığını gözlemlemek mümkün...
şükran kurdakul, emeğin şairi olarak edebiyat tarihimizde önemli yer edinmiştir. toplumsal şiirlerinin yanısıra bireyselliğe olan dengeli duruşu, onun bir bakıma topluma yakın duruşunun önemli bir detayı olarak karşımıza
çıkıyor.
şahsen ustanın bu şiirini, biraz da bu nedenden dolayı paylaşmayı tercih ettim. çünkü bana göre şiirde bireysellik, egonun olabildiğince devre dışı bırakılmasıyla, şiirin veya şairinin belleklere kazınmasını sağlar.
ve yalnızlık...
tema olarak çoğu şairin mutlaka kalemine konuk olmuş o yoğun duygu hali...
şairimizin yalnızlığı ne kadar bizden görünüyor değil mi? çünkü kalemce uygulanan o ince kelime (hatta neredeyse harf demek sanırım daha doğru olacak) oyunları, yalnızlığın kaynağında mutlak bir 'evrensellik' duygusunun barındığına işaret ediyor.
o yüzden bu şiir çok sıcak üstelik dimağımızı da yormuyor.. ama ruhumuzda bıraktığı tüm huzura rağmen hemen ayrılmak da gelmiyor içimizden...
Ne rüzgarlar yapacağını yapmış ki bana
Kırık değirmenler gibiyim, dönemiyorum işte.
ustaya derin sevgi ve saygımla...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta