Kırık Değirmen Şiiri - Şükran Kurdakul

Şükran Kurdakul
25

ŞİİR


26

TAKİPÇİ

Kırık Değirmen

Bir içimin alacakaranlığına dayanmak meselesi,
Bir bu fena İstanbul akşamını yaşamak
Nice odaların kapanmış penceresi
Gene bana iniyor yalnızlığıma sığınmak.

Gene benim, şimdi tek başına, sonra beraber.
Bir yanım mağrur sağlam, bir yanım gücüme gider.
Bir yanımda karşı koyma, bir yanımda ezilmeler.
İkili tutkular gibi canıma okuyacak.

Her şeyler devam eder bu bildiğim gidişte.
Evli evine giderken yolcu yoluna.
Ne rüzgarlar yapacağını yapmış ki bana
Kırık değirmenler gibiyim, dönemiyorum işte.

Şükran Kurdakul
Kayıt Tarihi : 17.9.2002 02:41:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Perihan Pehlivan
    Perihan Pehlivan

    kutlarım güzel anlamlı uyumlu bir şiir. Şaire Allahtan rahmet diliyorum.

    Cevap Yaz
  • Hümeyra Gün
    Hümeyra Gün

    Beğeniyle okudum.
    Bazen her şey, gerçekten bir iç karanlığı, meselesi olabiliyor... Pencereli ,kapılı odalarda ışıksız kalınabiliyor.

    Güne gelen şiire teşekkür ediyor. Usta şairi saygıyla anıyorum.

    Cevap Yaz
  • Kılıç Ali
    Kılıç Ali

    Öyle pek o kadar güzel değil. Ama beğendiğim bir fikir var.
    ''Kırık değirmenler gibiyim dönemiyorum.'' Dönmek için rüzgara ihtiyacı varken
    aynı rüzgarın verdiği zarardan yıkılmış. Bu bana ''Keskin sirke küpüne zarar''
    sözünü hatırlattı.

    Cevap Yaz
  • Mine Gültepe
    Mine Gültepe

    şiir oldukça net diliyle anlatımın o derin üslubunu okuyucusuna çok rahat taşıyor. dizeler arası ritm öyle ustaca işlenmiş ki şiirin kalemle birlikte
    müthiş bir yalnızlık duygusuna yelken açtığını gözlemlemek mümkün...

    şükran kurdakul, emeğin şairi olarak edebiyat tarihimizde önemli yer edinmiştir. toplumsal şiirlerinin yanısıra bireyselliğe olan dengeli duruşu, onun bir bakıma topluma yakın duruşunun önemli bir detayı olarak karşımıza
    çıkıyor.

    şahsen ustanın bu şiirini, biraz da bu nedenden dolayı paylaşmayı tercih ettim. çünkü bana göre şiirde bireysellik, egonun olabildiğince devre dışı bırakılmasıyla, şiirin veya şairinin belleklere kazınmasını sağlar.

    ve yalnızlık...

    tema olarak çoğu şairin mutlaka kalemine konuk olmuş o yoğun duygu hali...

    şairimizin yalnızlığı ne kadar bizden görünüyor değil mi? çünkü kalemce uygulanan o ince kelime (hatta neredeyse harf demek sanırım daha doğru olacak) oyunları, yalnızlığın kaynağında mutlak bir 'evrensellik' duygusunun barındığına işaret ediyor.

    o yüzden bu şiir çok sıcak üstelik dimağımızı da yormuyor.. ama ruhumuzda bıraktığı tüm huzura rağmen hemen ayrılmak da gelmiyor içimizden...

    Ne rüzgarlar yapacağını yapmış ki bana
    Kırık değirmenler gibiyim, dönemiyorum işte.

    ustaya derin sevgi ve saygımla...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)

Şükran Kurdakul