Yumruk izi Şiiri - Arap Kurt

gizleyemediğim öfkem
ahraz duvarda yumruk izi
neden sonra anladım
sabrın erdemini
neden sonra anladım
sakinleşmem gerektiğini
vazgeçmişliği toprağa ektim
avuç,avuç
değmez dünya oyalarken bizi

uçup giden hayaller
tutunmak istedikçe
kalbim gibi
kırılan dallar
sen içime oturan karamsarlık

öyle ki;
mavi kurşuniye tutsak
yeşil kırağı vurgunu
hazana yenildi
soldu sarı
üşümüşlüğüm
anlamını yitiren kırmızı

ey halimden habersiz
çiçeğe duran ağaçlar
ne olur benimle paylaşın sevincinizi

duvar dibinde
taşların arasında
hayata tutunmak için savaşan
bazen ağlayan
bazen gülen,menekşe
ruhumun ruh ikizi...