Kırık çerçeve Şiiri - Dağlar Özügüç

Sana boşuna dert ehli demişler
Benim derdim senden daha çoktur
Bu devirde böyle bir derde düşene
Arsızlıktan başka çare yoktur
Bunca tecrübeden sonra anladım
İnsan tutunamıyor bir diğer insana
Daha çok da kendine yakın olana
İnsanlarda güven yok oldu
Ben bir kırık çerçeveyim
Dert yükünden delindi yüreğim
İçimden yol geçer oldu
Dökülmeye başladı hatıralar
Biriken anıları ben sakladım
Artık beklemekten sıkıldım
Sırası gelince bu dünya fani diyorlar
Soruyorum peki baki kalacak mı insanlar?
Bütün sihir bir tutam sevgide
Biz duygu dünyasında aydınlık isterken
Kalmak isteyen var sanki karanlıkta
Sonuçta şiir şair kitap bahane
Temelinde insan olmayan şeyden bana ne?