Kırık Camfa Rüyalar Şiiri - Seyrani Göl

Geceye bakan bir pencereydim
camımda önce bir çatlak belirdi,
ardından içime düşen hayaller
sessizce sızdı karanlığa.

Her kırık,
bir anının sivri ucu şimdi,
gözlerime batıyor usulca.
Ne zaman kapatsam gözlerimi,
rüyalarım kan revan içinde.

Bir çocuk gülüşü,
yarım kalmış bir cümle,
soğumuş bir dokunuş
hepsi,
camın tuzla buz köşelerinde asılı duruyor hâlâ.

Geçmişin yankısı
bu gece daha gür,
camın ötesinden sızan
fısıltılarla geliyor
ve her ses,
bir adım daha uzaklaştırıyor beni
kendimden,
bildiğim her “ben”den.

Uyanmak istemiyorum artık.
Rüyalar bile
kanatmadan geçmiyor içimden.
S.GÖL