kim bilir kimin göğsüne yaslayıp başını
kimin göğünde yıldız oldun !
gönlümdeki deryayı kuruttun
ufka kilitlenip kaldığımda
kendi yaralarımdan bakıyorum dünyaya
kapattim kapımı tekrar yara almamak için
o kadar çok burnumdam getirdin ki
üzüntüye bulanmayan kalmadı kırıntı dahi
yaşlanmayan bir öfke ,
eskimeyen acı
aynı masada oturmuş
elbirligiyle
yiyiyorlar başımın etini.. !!
nasıl bir sınavdır bu ?
yite yite çoğalan
bu küskün sonbahar akşamında
kırık kalbimin kırık öyküsüdür dökülen dudaklarımdan
✍Canan Eren
30Eylul 2021 /Balıkesir _Erdek
Canan ErenKayıt Tarihi : 30.9.2021 18:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kırık bir öykü
