Ey sükûtumla konuştuğum yârin adı,
Vefâdan bihaber, rûhumda yâd adı.
Ne bilsin aşkı, kalbi körelmiş olan,
Bir tebessümle kandı, irfândan yoksun kalan.
Ben bendim; hilm ile sabrı harman ettim,
Sen sendin; gafletin koynunda kendin gittin.
Bir ömürlük dua idin, hâfızda silindin,
Zan ile hüküm verdin, kalbimden silindin.
Nice geceler sana secdeyle yoğruldu,
Güvenim, özüm, özrüm bile doğruldu.
Sen bir hevesin rüzgârında savruldun,
Ben her acıya sabırla tahammül kurdum.
Aynada kırık bir çehre gördüm de dün,
Meğer senin suretinmiş; yalanla örtülü dün.
Şimdi o ayna utancınla baş eğer,
Görsen kendini, kalbin bile hicâb eder.
Madem ki nazarında kıymet yokmuş hilmin,
Madem ziyanmış aşk, yazık o hâlis ilmim.
Ey kendi nefsine mağrur, gönlü dilsiz,
Unut beni, çünkü sen... sevmeyi bilmezsin.
Bil ki gün olur, pişmanlık çalar kapına,
Sığınacak bir yürek ararsın yanına.
Ama ben çoktan hükmü verdim kalbime:
"Sevdaya nâil olmayan, dua da edeme."
Kayıt Tarihi : 17.5.2025 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çünkü sen beni böyle hatırlarsan her gün
Benim mahşerim olur gözlerindeki zelillik
Yanarım, daha varmadan varacağım yere
Kalpsiz kalbim bile yandı sözlerindeki ateşle
Biliyorum dizelerinde de öldüğüm gün bugün
Ben değilim öyle nazlı bir çiçek
Ben değilim öyle arada sevdi sevecek
Ben sana hep dedim ben bir çalıkuşuyum
Her seslenişinde söyledim anlamadın
Ben kopkoyu bir geceyim adım sabahsız
Biliyor musun kolay olmuyor söylemesi
Babaların kız çocuklarını hiç sevmemesi
Senin her şeyde olduğundan daha fazla
Sevgide de cimri bir baban oldu mu
Seni hiç kör kuyularda merdivensiz bıraktılar mı
Seni hiç denizler ortasında yelkensiz bıraktılar mı
Senin hiç umutlarını yıktı mı gözlerine bakarak büyüdüklerin
Seni duymaktan alıkoydular mı
Senin hiç sensiz bıraktı mı en güvendiklerin
Beni sensiz de bıraktı sevilmeyişlerim
Ve ben böylece yalanlarla örtülü bir çöl
Kumlarla örtülü bir kalbim
Nereme yağmur yağsa neremde bitse gül
Kaçarım ardıma bakmadan içim sökül sökül
Ve gülleri de yakarım atesimle ,haklısın ben bir vefasızım
Ve ben şimdi kendimi merdiven aralarında
Göz yağmurlarımdan kaçamazken bulurum
Her yağmurdan kaçılmıyor biliyor musun
Esasında her yağmurdan kaçmaya gerek yok
Bazı yağmurlar şifalıdır; Kırkikindi yağmurları misal
Çölün en iyi marifetidir sükut ve yağmuru bekleyiş
Kırk ikindi sonra hatta kırk yıl sonra gelse de visal
Haklısın utanırım aynalardan
Ama utansam da utanmamdan utanmam
Gün yoktur ki ben bundan sonra pişmanlıkla uyanmam
Yine de edemem bencillik sığınamadığım yüreğine
Birini seni seviyor diye sevmek en büyük utanılacak iş değil mi ?
Senden istediğim tek bir helallikti vermedin
Oysa hiç senin beni sevdiğin kadar sevilmedim
Söyle bana sevilmek en büyük hak değil mi
Ben ki güvenirdim bana kalsa sevgini hissettiğim ilk anda
Ben bana kalmadım ki ben beni sevemedim ki
Seni sevebileyim
Bana her şeyi söyle haklısın ve unut geceyi
Sen sevmeyi severken ve bu kadar güzel sevebilirken
Sabahsız kalmamalı bahçede oynayan kara çocuk
Onun etrafında güller açmalı günaydınlar olmalı
Benim hasretim senin çölünde ancak bir serap olur
Bir çocuğun gönlüne oysa sevildiği yağmurlar yağmalı
Senden istediğim tek bir helallik
Ne olursun ver ve koy git beni
Bana her siteminde haklısın
Lakin bir çölü duasız bırakamazsın
Bir geceyi Ay'sız bırakamazsın
Bil ki senin sevebilmen
Bil ki senin değişmen bile benim duamdır
YARIM AY
Hatırına kötülük düşmez ey yar,
Lakin kırıldım… sustum yıllar var.
İyiliğin kaldı gözümde bir iz,
Ama yüreğimde sükûtla yalnız.
Baban sevgiden mahrum etmiş seni,
Ben olacaktım saracak her yanı.
Gölgeni bile sevmiştim ben,
Bir yürek koymuştum yangınına serin.
Beni de attılar kör kuyulara,
Sarıldım umuda, inandım dosta.
Sevdiklerime tutundum derinden,
Çıktım karanlıktan, yürüdüm senden.
Sen kendini sevmeden beni sevdin,
Sevgiye hasret, yürekle geldin.
Bilirim, unuttun sevilmeyi belki,
Ama sen hak ettin her güzelliği.
Ben seni hisle, yürekle sevdim,
İyi ki sevdim, iyi ki bendim.
Öylesi aşk zor bulunur dedim,
Adına dua edip sustum, özledim.
Pişman olma, yakar içimi bu hâl,
Utanmak da bir temizliktir bilhâl.
Ne güzel kalbin var senin, ne saf,
Hakkı bilensin, işte bu en zarif taraf.
Sana sunduğum sevgi, cüz’î idi,
Görmediğin ne şefkatler gizliydi.
Korkumdan sustum, utancımdan sakladım,
Oysa sevgimle her günü kutsadım.
Dua ettim sana, geceyle gündüz,
Sen de et bana; belki yağmurumuz
Bir yerde bulur birbirini yeniden
Kara çocuğun gözündeki yaş mı oluşturur, çölündeki serabı?
Ay Yarımken de güller açar mıydı ?
Kara çocuk için hep geceleri yarım aydınlık
Gökte duruyor koca bir Yarım Ay
Yağmur yağar mi diye beklemekte
Kalbi ilk gün gibi titremekte
TÜM YORUMLAR (4)