Kimseye bir şey olduğu yok
dökük hayatlar sürelim hey
Nasıl olsa dinleyecek birileri var
Orada, dışarıda herkes bekliyor
Ah ki birileri bizi sevsin diye
Hiç uymaz ama
Gerekir mi?
Efendi gibi ölünse ya şimdi
Öyleyse yok etseydik
Ta başından gitsek, küfretsek
En uzağından dalga geçseydik keşke
Masum ağlasaydı
-hep öyle yapıyor şu sıra-
Masumiyet sevmiyorum
Sadece kocaman, porselen
Gözlerini istiyorum
Kayıt Tarihi : 25.11.2012 06:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Necati Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/25/kirik-52.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!