Kırgınlıklara dökülen söz

Mekanlara sürükleniyorum kalbimce
En çok gece yarısına on kala
Hep en cok özlediğim zamanlar
Fotoğraflara gömülüp sorgulara çekilirken
Adına yeltenmem yoksa haramın başı mıdır?

Bilmem bu gün en cok şans kimledir
Çetrefilli gizemlerle dolu mecmualar
Onlara vekil kılıklı yalancı aşıklar mıdır?
Kimdir benle rekabete giren
Cesareti yere bir topraklardan gelen
Ve sana yakın yürüyen noksanlar mıdır?

Sana nasıl yaklaşılır bilmem
Ama cesaretimin kaynağı bu cahilliğimdir
Kalbimi saran macun kıvamında iktidarsızlık
O ki beni taşıyacak belki
Belki de seni sevene yollayacak beni
Dayanırsa bu yaz içimin ateşi
Sönmeden gelirim diyedir umudum
Unutmadım sana gelen yolların gizini
Yakışmaz bu asalak fiil
İçinde senin şahlandığın bedenime
Bulsunlar artık içimde seni
Anlatmak isterim seni, anlamaya
Yeltenecek ilk kişiye

Dışarda olanca şiddeti ile yağan
Geri dönüşünü kutlayan sudur
İşte böyle manzaralar kamçılar
Kaçıp, doğduğum sana gelmeyi Her bir parçası kendinin farkında
Ve ortak olmayan sözler ile

İnanmak isterim inadına Varlığını es geçenlerin eğik başlarına
Ve onlara bindirilen kader lekesine
Haykırma hakkı verilmiş birilerine, bellidir
Fakat kullanmak ne ister, neye muhtaçtır Bilmem yine de layıkıyla var olan kimdir?

Nasıl ve ne kadar süre ile
hasret denir adına bu bitmeyen sefaletin
Masum çocukların kokularını saklayan
Bu yollar ihanet kokuludur
Senin tersindedir , hissediyorum
Sonda varılacak yer sen değilmışsın gibi