Kırgınım Şehrine Şiiri - Döndü Dülger

Kırgın ayrılıyorum kahve gözlüm şehrinden,
Bir hüzün de sen ekledin hüznüme en köklüsünden.
Hasretin çırasını yaktın tutuşturdun elime
Hani yudum yudum içecektim, mutluluk demini en demlisinden.

Olmadı kahve gözlüm olmadı,
Nasip bize yine vuslatı layık bulmadı.
Başaramadık kahve gözlüm kaderin ağları yine iş başında,
Hasretin acımasız keskin tırnakları yine iki yakamızda.
Bitti hasret dediğimiz anda,
Kara bahtımız siyahlar içinde tam karşımızda.

Kırgınım, kederliyim oynadı oyununu bu şehir de,
Devam dedi kahve gözlerine hasret kuleleri inşaa etmeye.
Gözümde yaşlarla umudumu, dallarımı kırıp döktü,
Bir elveda bile edemeden beni hazan mabedime gömdü.