‘Kırılırsa fayları gönlümüzün, depreşir yaşamak andımız dilde. Şarkılar hicaz bir ayrılığı müjdeler, dolanır o an avuçlarımız yüzümüzde’..
Aynı noktadan akıyorum yokluklara
Aynı uzaklıktan bakıyorum tokluklara
Yaşamak ile ölmek arası bir menzilde
Aynı kitaplıktan anlam arıyorum aşka
Daha ilk cümlede ilik ilik titrediğimiz
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta