KIRDIM ZİNCİRLERİ
Sen tutsak edemezsin beni,
Ruhum özgür.
Esaretin olmayacak bu gönül,
Kırdım zincirlerimi.
Mihrabım bilmiştim seni.
Bir gün,benimde başımda esecek
Kavak yelleri,
İşte o zaman sen gör beni.
Haydi hayırlısı…
Nereye kadar gidecekse
Bu aşkın hikayesi?
Altın kafeste tutamazsın,
Ellerinde çırpınan,savunmasız yüreği.
Hiç çabalama ben kırdım,
Yüreğimdeki zincirleri.
Öyle sevki, sevgin durdursun beni!
Kurutma içimde filizlenen ümitleri,
Yaklaşıyorum, usulca bekliyorum,
kalbinin kapısında…
Ama nafile, sonra
Arkamı dönüp ayrılıyorum.
Ben esareti artık göze alamıyorum.
Ne olur akıllı sev beni,
Sana yalvarıyorum.
Umut varken biraz düzelt kendini,
Yok etme!
İçimde çoğalan seni.
Prangala ma sevgiyi,
Duy vijdanının sesini
Ama çok geç kaldın!
Ben kırdım gönlümdeki zincirleri.
Gamze YAĞMUR 23.02.2010
Müjgan Asıl KefeliKayıt Tarihi : 22.7.2010 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!