Kırdılar Şiiri - Harun Yıldırım 2

Bir daha yazılmaz satırlar belki
Defteri kalemi eli kırdılar
Avazımı duysa hatırlar belki
Sazım da mızrabı teli kırdılar

Aklar düşürdüler siyah saçıma
Neler duydum neler attım içime
Allah için razı oldum suçuma
Kanadımı büküp kolu kırdılar

Yapraklar dalından düşer oynardı
Düşen her yaprakta umutlar vardı
Toprak susayınca gökler ağlardı
Ağacımı söküp dalı kırdılar

Belki yazdıklarım gitmez hoşuna
Su döksen yeşermez her şey boşuna
Büyüttüm besledim yalnız başına
Yüreğimde açan gülü kırdılar

Bir hicaz bir hüzzam çaldırdım İnan
Karşıma çıkana saldırdım İnan
Cenazemi kendim kaldırdım İnan
Ölümü taşlayıp salı kırdılar

Harun yıldırım