Kırçiçeği Şiiri - Müyesser Doğan

bir öğlen vakti ağustosun
Bir kırçiçeği kendini kopardı sana verdi.
Ne kadar da narin, bir o kadar da kırılgan
Yorgundu belki perperişan,
Ama senle umutlu,
zişan ve bahtiyar.
Bir armağan gibiydi
Sözlerindeki ufuk.
Dokunduğunda gözün gözüne
Her hüznü unutan,
Sarılınca sesine sus pus olup uslanan.
Bir parça huzurumdan al.
Sıcak bir ekmek gibi paylaşalım.
Varsa ümitsizliği hayatta,
yeter ikimize cennetimin bahçeleri.
Yol olsun.
Kış olsun
kor olsun .
Ellerinde bulurum kuvvetimi.
İyi gün
kötü gün
herhangi bir gün.
Yaşlanmayalım yaş alalım seninle.
Gece gündüz
dört mevsim.
Yanında,
anılardan mutlu bir dünya kur bana.
Ömrümü al,
katık et ömrüne.
Al,
bir kırçiçeği kendini kopardı sana verdi