Kıran fırtınaya inat ayaktaydım

Sersefil bittim sandın dimi beni
Acının ortasından ateşli bir yol gibiydi
Edalarının hışımlı yağmuru
Kıran fırtınaya inat ayaktaydım
Ne kadar esersen es
Aklınca büyük sandığın gökyüzünde
Gerçeği kaç gram değiştirebilirdin
Yalandı düşlerin vallahi yalan
Anlayana kadar iki kere kıyamet kopacaktı
Apaçık gerçek ortaya çıkıp
Kapıyı gösterecekti

Güneşi perdeleyebilirsin ancak
Gücün yetip de asla söndüremezsin
Söndüremediğin gerçek
Bitmeyecek kabusun olur
Saltanatın altında
Üşüse de bu yürek
Kıran fırtınaya inat ayakta olacaktı
Yüzüm susardı
İçim susmazdı
İhanetinin kanlı coğrafyasında
Saltanatının esaretliği
Bir ayak sesi kıyısında sona erecekti…..

Fırtına mı?
Çıkar mıydık çıkmaz mıydık bilinmez ama
Geride sabredebilme cesaretimiz kalacaktı