KİRALIK ŞİiR - QUASİMODO'NuN GİZİ

-I-
Tarih kitaplarında bir göz açıyor,
Geziyor sayfa-sayfa..
Söz olmuş öz,
Arıyor kimliğini;
Kaybettiği kendinde……

Ve topallayan bir giz tarihe yüz vuruyor….
-Sırtında ‘kanburu’ mülteci sevdaların-

-II-

-Anne!
Dilini bilmediğim bir dünyanın tarihsel travmasını mı emmeye geldim?
Dudaklarım neden göğsünde?

Oğul…. Ne demek bu?
Kimsin sen?
Bu sözler yabancı değil bana,
Kim söyletir sana bunları?

-Karanlık! ! ! Anne
Karanlık….

…………….

-Anne! ! !
Bütün insanlar aynı konuşmaz mı?
Kimse beni anlamıyor…… (oysa)
Dilleri neden farklı?
Şiiri değişmez değil mi dili değişen ayrılıkların? …..

Kutsal şiir adına çocuk! ! !
Dilinde(n) tarihsel kanlar sızıyor…
Ve ellerinde ki yarıklar büyüyor…..
Susmalısın oğul
Sus! ! ! !

Sus……sus…….sus…….

Dilinden kan akan çocuk,
Nereye kaçtı kim bilir?

Elde mısra besleyip; kirini yuttu çocuk,
Utanırdı…..
Yarık yarık elleri
Yumulmuştu….
Küçüktü…….
Kanıyordu….

Bir çocukluk ağlıyordu en karanlık kabusların tavan arasında,
Ve kim bilir kaç zaman sonraya ertelendi kendine çıkılacak yolculuk……

’Yalnızdı’ der ‘Baba'
Bilirim,
Gider gider ağlardı;
Kızardı,
Küserdi
Hiç konuşmaz susardı….

Kimseleri sevmezdi…………..

-III-
Şiir büyür yavaş-yavaş
İçinde gizi….

Michelangelo’nun bir tablosunda arıyor kendini,
Şiir
Renklerinde çocuksu bir hüzün…
Konuşamaz-
Gülüyor….
Oysa Katolik bir merhaba fısıldıyor adını,
Sinsi bir ağız korku kusuyor;

[Haydi üstü pis adam,
Çirkin adam! !
Git karanlığına,
Bu tablolar çok sana! ! ! ! ! ]

Sendeliyor mutluluk,
Sus vurulmuş şiirden….

Ve bir hayal daha karanlığında boğuyor geceyi..
Lal olmuş korkular üşüşüyor topallayan bedenine,
Sırtında çocukluktan kalan ‘kanbur’
Sığınır karanlığa….

………….

Ey karanlık!
Korkularımı sun bana;
Yüzleşmeliyim….

Fısıltın kabusumdu,
Ver bana yüzümü!
Aynada kaybettiğim yansımamdan,
Görmediğim kanburum;
Kiralık şiirlerde bulmalıyım hüznü…….

-Ve Esmeralda düşüyor orta yerine şiirin-
Üryan! !
Deşifre edilmiş yalnızlığımda irkiliyor mısra,
Sus vurulmuş dudaklarım
Ana arıyor
-Ana-doluda-!

-IV-
-Selam Quasimodo! ! !
Bu gün ne kadar çirkinsin! ! !

-V-
Ellerimde gizlediğim çatlak!
Affet kinimi,
Utanıyorum nefretimden…
Göz yaşı akıtıyorum toprağıma
Ellerimde tarih kan olmuş sızıyor
Ey ben! ! !
Kendimi bulmaya korktuğum Ben! ! !
Duyuyor musun?
Sun bana –insansın- gizleme aşklarını;
Sus ama,
Susturma mısralarını….

Yüreğim!
Şimdi üfleme zamanı şiiri
En sarp yerine,
Ve kırıklarından bulma vakti gerçeği;
Üflenmiş küllerinden Anka’nın…

Yürek suyumun saf gizi!
Dalıyorum karanlıklarına…
Çıkar kirli yüzümü;
Ki arınsın kanburum! !

Yaklaştığım benliğimin son çığlığı!
Arıl aydınlığından,
Soy kendini –soyun-(!)
İç karanlığı, yudum-yudum;
Aksın içine mülteci ad’ım…..

Eyy şiir, bulmalıyım kendimi! !
-Aç gizini yüreğime-
Sun benliğimi;
Göç etmiş gözlerime,
Sus vurulmuş sözlerime,
Akıt mısranı alnıma! ! ….

Merhaba yüreğim! Merhaba! !
Mangalda pişen değil haaa!
Yürekte şişen yürek;
Merhaba…………

-VI-
-Merhaba İnsan!

Merhaba!

-Kimsin?

Senim ben… Şiir………

-Nasıl olur?

Öyle işte.. Bu şiiri biz yazdık

- Quasimodo kim?

Biziz…. Al kanburunu taşı yürek-yürek
Gurur duy topal şiirinden…..

-Peki nerde nefretim? ….

Esmeralda’nın saçlarında bıraktın
Medusa oldu o! !
Yılan kusuyor tarihe…..

-Peki ben?

Hoş geldin insan,
Mısra gözüm üstüne geldin! !
Anadolu iç;
Şiir sus……………….

Ve ayaklarında ki yarıktır kendine olan yolculuk…
Başladığı göç
Bitmiştir mültecinin….
Yollarda kan izi
Hüzünden artan...

Ve benliğimi gömdüğüm karanlık,
Hediye etti şiiri...
Şimdi bul kendini;
Güneş doğuyor insan! !
Gör!
Görül!
Doğ!
Doğur!
Ve sonunda doğrul ….

Ki şiir sus koysun simyana….
Durulsun sevdan
Sus akan mısranda…..

-IV-! ! !
Hüngür hüngür ağlar çocuk…
Kaybolmuş aşklarını bulduğu
Nefretlerde….
Güler karanlığa…..

Günaydın diyemez Quasimodo!
Ağzına sus vurulmuş anadilinin yamacından;
Sendeleyerek güler….
Dökülmüş dişlerinden sevgi sunar Quasimodo,
Yazar tarihe ismini Esmeralda’nın
Kiralık şiirinde…..

Hoş geldin insan
Hoş bulduk şair….
Ve şiir biter
İnsanlıkta…

Ve içimi emanet ettiğim karanlıklarda,
Bulduğum çocuğa şiir sunar;
Kiralık kimliğimde…
Mülteci şiirler
Susarım………….