zincirlerini kır; aç bağrını rüzgara karşı
koş kıraç bayırlarda dere tepe göz erimi.
umudum var bu ezimlerin biteceğine
ben de birgün toprakla haşır neşir olacağım
büyükçe bir bahçeye fidanlar ekecek
yalnızca onların tasasını çekeceğim
göreceğim kocaman ağaç olduklarını
altında tahta bir köşk, boyunca uzanacağım..
Bir kırlır bir yenilenir yüreğimde bu ah, bu arayış
bazen bir ağıt olur ümüğüme oturan
umuttur çoğu kez, kısıp gözlerimi ufukta öğürtlediğim
Kayıt Tarihi : 2.2.2015 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!