ilk istasyonda
binecek bir yolcuyum
bekler sevenim
ardımda çok sevenim
ağıt süzülmüş
yüreklerden coşkunca
hıçkırıklarla
uğurlar bekleyenim
boşuna kalıp
ufka uzatma elin
çık gel bir günde
uğrar sonsuza tenim
deli yel esti
yağmurlara tutuldum
kuru çeşmede
alıcı kuşta benim
karardı bulut
kime gebe kim bile
sonu gösterir
canlı anı gidenim
ezgili ağaç
kar düşmüş mor dağlara
üşür ayazda
kıra dolar yeşilim
21031016denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 24.3.2010 07:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!