Kir Tutmuş Penceremin Karşısında, gözler ...

Düşlerinden Vurulan Çocuk
6

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Sabah olmak üzere…
Günün ilk ışıkları beliriyor gökyüzünde.
Herkes tatlı bir uykunun derinliğinde.
Beni sorarsan ben yine buz gibi odamın,kırık sandalyesinde oturmuş dışarıyı izliyorum buğulu gözlerimle.
Kemiklerim titriyor kimsesizlikten.
Kollarım boşluğu sarıyor senin özleminden.
Yokluğunu kabullenemedi deli yüreğim…

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta