KIR TÜRKÜSÜ
Çocukken düşlediğimiz kırlardan
Saçlarımıza kırlar düşenceye değin
Yaşadık hiç durmadan
Yaşamaya anlam bulmak için
Biliyordum
Daha vademiz dolmamış
Tabuta konmamış
Bedenimiz soğumamış
Suyumuz ısınmamıştı
Geçerken geçmiş limanlardan
Tanıyanımız olmasa da
Sahipsiz mezarlar durmadan
Adımızla çağırmıştı
Biliyordum
Her şey imtihandı
Günler geçerken
Elbet payız da bitecekti
Selim SUÇEKEN
Selim SuçekenKayıt Tarihi : 22.12.2017 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!