Şu kenar mahallede birgün sabaha karşı,
Çıktım yola evimden istikametim çarşı.
Karanlıklar önümde yürümeme manidar,
Sabah namazına da yetişmeye zaman var.
Ağır ağır geçerken sonunu çıkmaz yolun,
Dar sokağın lambası, ışığı fersiz, solgun.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta