Kır Gülü Şiiri - Kadir Yıldırım

Mevsimler gibi seviyorum seni, kır gülü
İlk bahar veda ile başlar
Yazlar ise gurbetin sardiği özlemle.
Ya sonbahar? Sana kavuşma sevinciyle
Kışın kavuştuğumu sanıp kavuşamama gibi

Bir ağacın ağlıyormuşcasina sevdiği yaprağı dökmesi

Bir insanın seviyormuşcasına göz yaşı dökmesi

Ah be KIR GÜLÜ ,ağaç ilk baharda yeni yapraklar bulucağinı bilmezmi sence?

Her ne kadar istemesemde, sen yaprak ol ,ben ağaç, Severek kaybedeyim seni ,KIR GÜLÜ.enazindan hikayemiz olur

Senin yetiştiğin dal zamanla çürür, çünkü sevdiği yaprağı kaybetmiş

Ve benimde kalbim çürür seni kaybedersem KIR GÜLÜ

Seni hep gizli tutuyorum. Ozdemir asafın Laviniası gibi

Onun Laviniası benimse
KIR GÜLÜ...,??
Kadir Yıldırım