Kır Çiçeği Şiiri - Mehmet Karataş

Git bu elden,
Yalvarırım uzaklara git
Kır çiçeği...
Bembeyaz yaprakların siyaha döner,
Bahara ermeden gülyüzün solar...
Çoraktır bu toprak, su vermez sana;
Bir başka eser bu beldenin rüzgarı,
Savurur seni kökünden çok uzaklara...
Dur, çıkarma başını,
Bırak toprağın altında kalsın,
Nasıl olsa açsan da yaşayamayacaksın...
Burdan çok uzaklarda,
Güneşin hiç batmadığı bir yer var.
Orda bir el ki siyahı allara boyar.
Var git, açacaksan orda aç kır çiçeği...
Boş ver sen beni...