Kır atım öfkesinden beni kaf dağına savurdu
Artık yer altında benim için hayat durdu
Sırtımda kır atım elimde dizginleri duruyordum
Hey be sırtındaki dağı kambur zanneden yiğit
Albu hayatı birazda sen öğüt.
Ey mandanın sırtına çıkmış söğüt
İn aşağı da ovada sere serpe bit.
Kayıt Tarihi : 13.6.2007 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!