Kir Şiiri - Mehmet Cevat Yaşar

KİR
1-
Minarede ezan sesi
Sinagogda şofar
Kilise de çan
“Kim olursan ol gel“
İmana gel
Birliğe gel
Eşitliğe gel
Bu çağrılar bu çağrılar
Çağrıyı yapan kirli
Çağrıya uyan kirli
Çağrıya kulak tıkayan kirli
2-
Sönmeyen bir ateş yüklenir Mecusi’nin kirini
İsevi’nin kirini haç
İsa’nın kirini çarmıh
Bir koç yüklenir kirini İbrahim’in
Ak Hacer kirlenir elinde Müslümanın
Bir ölüyü yakarlar kirletirler ateşi
Ganj’a dökerler küllerini kirletirler suyu
Bir başka ölüyü beyaza sararlar
Beyazı kirletirler
Toprağa gömerler toprağı kirletirler
Kirlenir her tonu rengin
Gökyüzünü yeşili çiçeği denizi
Bir tövbeyle bir istavrozla
Aklanırsa insan
Kirlenir evren

3-
Ve komedi…
Yoksulun cenazesinde yoksul
Zenginin cenazesinde zengin
Hırsızın cenazesinde hırsız
Katilin cenazesinde katil
Nasıl bilirdiniz merhumu?
İyi bilirdik iyi bilirdik
Helal ettiniz mi? Helal ettiniz mi?
Helal olsun helal olsun
Ne yalancı bu saf tutanlar
Hangi ölü iyi ki?
Ölmezdi iyi olsaydı
Kirlisin ey ölü!
Kirlisiniz safta duranlar
4-
Ruhlar alemini kirlettik öldük
Ana rahminde doğduk
Rahmi kirlettik öldük
Dünya denen bu alemde doğduk
Her doğuş bir ölüm,her ölüm bir doğuş
Her ölüm her doğuş bir göç
Kirletmek için doğarız
Kirletmek için ölürüz
Ötenin ötesi ne ki?
Belki de kirli olduğu için Adem’e
Secde etmedi İblis

5-
İnsan kibrinde kir, kirinde kibir
Sağımda kir solumda kir
Kime baksam kir
Kimi perde de itiraf eder kirini aklanır
Kimi şefaat bekler aklanır
Tövbe tövbe
Amin amin
Amen amen
Amon amon
Aklandık aklandık elhamdulillah
6-
Ne Aziz ne Peygamber
Aklayamaz kirini insanın
Ey inanlar!
Arındınız mı kirinizden?
Ve ben!
Mısralarımı beyaz kağıda dökerken
Beyaz kağıt kirlendi
Şiirim kir.

M.C.Y