Kir Şiiri - İshak Aras

Kir

Dur demiştim sana, beni duymadın
Kulaklarını aç, serinden götür
Bu kaçıncı sözüm, yeni duymadın
Gitmişken kalbimi, yerinden götür

Postaya sunulmuş, mumlu pakettin
Büyüsünü bozdum, bunu hakettin
Günümü, ayımı, yedin tükettin
Bu günüm az gelir, yarından götür

Yoluna kırmızı halı döşendi
Padışaha nazar, aşın pişendi
Varım yokum, canım, birde neşemdi
Kazandığım malı, kârından götür

Hiddetle kalkınca, zarar kendinin
Dünya senin olsun, uzunun, enin
Bir tek canım kaldı, al ! oda senin
Yetmezse dizimin, ferinden götür

Şehirde eşkıya, kaçak dolaşır
Yememiş içmemiş, ancak dolaşır
Sermayesi cepte, sıcak dolaşır
Paramın pulumun, kirinden götür

Haramı cebinden, ağzına gitmiş
Abır, haysiyeti, kuyuya itmiş
Kalbi karalanmış, besmele bitmiş
Ortak ol şeytanla, şerrinden götür

Yüreğim dağlandı, olmaz senden eş
Yuvandan ayrıldın, günün keşmakeş
Bu kaçıncı yıkım, kaçıncı ateş
Yandıkça alevin, harından götür

İbretle baktığım, gözümü oydun
Söylediğin bunca, yalandan doydum
Aras’ım biriktim, üstüste koydum
Alnımın damlayan, terinden götür

İSHAK ARAS
İshakaras(mihman)