Ruhunda duman, dumanında sırlar
Terk edilmiş sevgileri doruğunda saklar
Ömrü eskir, ah ettikçe
Buğulanır bağrı baharda
Özlediği bir hayatı arar da
Çimeni rüzgâr, çiçeği kumul
Komşu tepelere heves eder duru
Güneşe ters dönük, tabiata küskün
Vurdukça yenilenen balyoz elinde
Haksızlığa vurur, yüzyıla vurur
Kuzeyden gelir sel, kuzeyden yıpranır hep
Bazen batıdan da
İndirse de taşlarını eksilen yerine
Kendi içinden bir kaya kopup,
Yuvarlanır kuzeye, derine
Dağ yine kinli, fakat elinde balyoz
Vurur kopan kayaya
Sallayıp kuzeye, gülüp güneye
Vurur bitecekliğine..
(Mart, 1974)
Kayıt Tarihi : 20.2.2023 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!