Kınık Kızı Şiiri - Kutluşad Seferoğlu

intihar riskini azaltan bir etken olarak bakar
profesör psikiyatrist inancıma
senin söylediklerini söyledim
sözünü sözüm belledim
bir sigara al gel bir de küllük
biz olmuşuz krizantem su verenimiz yok

bir kara vardı yelde
oturmuş oturmuş da durmuştu
kehribar bir imbikten sızardı âti
beş grivnaya girilen dünya
verir mi bize düş sağdığım fecri

araplar mı tekfurlar mı ne hacet dövmeye
bas bas bağırır içimdeki ikindi
sıkışan karavanda uyur gezer bir tilki
bildiğim son karargah ayakizindeki

şimdi varmalı karara
geçmişim bastırır bir daha ara
az sonram bastırır ara bir daha
bir kilo şiir çok mu az mı sevene
ya tahmistir ya gazel girdin kanıma
dağ dorukları aldığım son darbe
oğul kuşum uçtu kuşun
ciddi şeylere halim yok
hâlâlar içindeyim
geç ölümdür her yaşam
ezan değil sala isminden evvel okunan

bugün de yine de çok de güzelsin de
incelikli zemheri bana kendi gözlerinle bak

ilgilenmiyorum hiçbirinizle
haberiniz olsun ben geldim

aşikar edilmeyen affedilebilir
iyimser bir türkü işitmedim daha

uçuyorsa kuşlar hayat kısa olamaz
yarın bir mucize olsa
her şarkıyı sen olur dinlerim
ıslığımda hüzünbaz senfoni
yeşereceğim elbet yeşereceğim
ıslığımda hüzünbaz ıslığımda senfoni
bonzaisini sular zarif bileği

yutkunamayışım
nazarı ciğerime saplım
selamsız son sabahım
son akşamım vedasız
çiğnediğin toynaklarıdır bir yılkının
yelesini yelde unutmuş
saz değil niyaz değil burnundaki kıvılcım
parmak izine değeyazdım
gururumu inadına vakfettiğim
gürz müdür epe mi bu dilindeki
miğferime işlesem çiçek sesleri
ne fayda babam ne fayda
çalsın kudüm çıksın serpuş yansın ateş
sol gözümden yaş geldi
içimde ney çalar asi
kurtar beni bu kalabalıktan