Kindara Bak Kindara Şiiri - Abdullah Tor ...

Kindara bak kindara!
Kin kusuyor dindara!
Zannederim bu nadan;
İster düşsün din dar’a.

Dinden cüdayken âdem;
Mü’minlikten vurur dem(!)
Uyup lâin şeytana;
Nara koşar çift kadem!

Tek bildiği su-i zan!
Yapmaz asla hüsn-ü zan!
Hangi dinin mensubu;
Bilemedim şu ozan?

Yokken makul bir neden;
İtham eder bilmeden!
Keşke işi anlasa;
Şu hal üzre ölmeden.

İddialar pek vahim!
Baştan sona sırf vehim.
Onun için temennim,
Islah etsin Er-Rahim.

Olup cehle hamele;
Karşı çıkar amele?
Yaratanı bırakıp;
Tapar memnu emele!

Gafla geçer her anı!
Görmez gözü Kur’an’ı
Din-i mübin dururken;
Din edinmiş o zannı!

Uymaz tarz-ı Nebiye!
Bakmaz sünnet ne diye!
Cahil nefse aldanıp;
Talip olur adiye!

Var ki kalpte marazı;
Meslek eder marazı!
Kızıp nakıs kullara;
Olur, nar’a o razı.

Yokken elde burhanın;
Hasmı olma ins, can’ın!
Hakka gölge etme de;
Sende kalsın ihsanın!

Abdullah Toroslu
12.03.2013-İzmir